حافظه شرح حال و فراشناخت در بیماران مبتلا به اختلالات وسواس - اجبار و اضطراب اجتماعی

زمینه و هدف: نقایص شناختی در اختلالات اضطرابی از موضوعاتی است که در سال های اخیر با شواهد فزاینده ای رو به رو است. هدف پژوهش حاضر مقایسه حافظه شرح حال و فراشناخت در اختلالات وسواس، اضطراب اجتماعی و گروه بهنجار بوده است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی– تحلیلی سه گروه 22 نفری از مبتلایان به اختلال وسواس، اضطراب اجتماعی و افراد بهنجار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها مصاحبه حافظه شرح حال (معنایی کودکی، معنایی بزرگسالی، معنایی اخیر، رویدادی کودکی، رویدادی بزرگسالی و رویدادی اخیر) و پرسشنامه فراشناخت (باورهای مثبت درباره نگرانی، کنترل ناپذیری و خطر، اطمینان شناختی، نیاز به کنترل افکار، خودآگاهی شناختی) را تکمیل کردند. یافته ها: بر اساس نتایج، در حافظه، گروه وسواسی نسبت به گروه بهنجار عملکرد ضعیف تری نشان داد (01/0p<). همچنین در زمینه فراشناخت، گروه وسواسی عملکرد ضعیف تری در مقیاس کنترل ناپذیری و خطر و مقیاس اطمینان شناختی در مقایسه با افراد بهنجار و اضطراب اجتماعی نشان دادند (01/0p<). نتیجه گیری: گروه وسواسی عملکرد ضعیف تری در حافظه شرح حال در مقایسه با مبتلایان اختلال اضطراب اجتماعی و افراد بهنجار دارند که به نظر می رسد به دلیل وجود نقایص عصب روان شناختی در اختلال وسواسی باشد و همچنین باورهای فراشناختی نقش مهمی در علائم اختلالات اضطرابی دارند. از نظر بالینی نیز شناسایی جنبه های شناختی اختلالات اضطرابی به ظهور بینش جدیدی از این اختلال منتهی خواهد شد تا روش های درمانی موجود، متناسب با ویژگی های آن تعدیل یا روش های درمانی جدید طراحی شود.